Paulina jest jeszcze bardzo młodziutka, liczy sobie zaledwie dwadzieścia dwie wiosny. To pełna energii dziewczyna o ufnych, błękitnozielonych oczach. Mieszka wraz z matką i siostrą w jednym z polskich, średniej wielkości miast. Blondynka, mimo zdanej matury z wynikiem dobrym, nigdy nie podjęła się pójścia na studia, choć marzyła o pedagogice i nauczaniu najmłodszych. Postanowiła zaraz po liceum iść do pracy i dopomóc finansowo rodzinie. Dziewczyna żyje jak typowa, młoda osóbka. Od czasu do czasu chodzi na spacery, spotyka się z przyjaciółmi, odwiedza pizzerie i kawiarnie. Zdarzają się weekendy, gdy zabaluje na domówce lub w mniejszym, raczej nieprestiżowym klubie. Kocha taniec, ale amatorski, nigdy nie pobierała żadnych nauk, no chyba, że można zaliczyć do tego zajęcia rytmiczne w czasach przedszkolnych. Regularnie jeździ na rolkach, starając się znaleźć na to choćby dwadzieścia minut dziennie. Paula jest raczej lubiana, ma grono zaufanych, oddanych przyjaciół, ale też nie stroni od towarzystwa dalszych znajomych. Łatwo nawiązuje kontakty nawet z obcymi, gdyż zwykle jest uśmiechnięta i rzadko się złości. Bije od niej pozytywną energią i namacalną dobrocią. Dziewczyna jednak źle ulokowała swoje uczucia i sama od dłuższego czasu uważa, że to co jest między nią, a jej chłopakiem – Norbertem – to nie jest to. Pewnej nocy, wśród świateł klubu, przelewa się czara goryczy i Paula definitywnie zrywa z Norbim, tłumacząc, że nie czuje jego zaangażowania. Jak każda kobieta pragnie być zaskakiwana, mieć poczucie, iż jest najważniejsza i że jej chłopak się nią naprawdę interesuje, a nie tylko robić za ozdobę przy jego boku. Awantura w klubie sprawia, iż dziewczyna wybiega z niego, a za nią podąża Tomasz – kumpel Norberta z podstawówki, na którego ten natrafił zupełnie przypadkiem i to po tylu minionych latach. Tomek proponuje Pauli podwózkę do domu. Ta się zgadza z nim wsiąść do samochodu, a niedługo po tym spotykają się coraz częściej, aż w końcu zostają parą. Paulina otrzymuje od Tomasza to czego nie był w stanie jej dać były chłopak. Tym czymś jest prawdziwe zaangażowanie. Czy takie zakończenie nie byłoby za piękne, by być prawdziwe? Byłoby, dlatego to nie jest zakończenie, a jedynie wstęp do zaborczej, toksycznej, zazdrosnej miłości.
Kenji zniszczył Piekło, rozwalał, zabijał, demolował, nikt nie podejrzewał, że ma taką moc. Kiedy byłe królestwo Lucyfera spowił mrok, a mocna czerwień zmieniła się w ciemne szarości, nowy „władca” wygnał wszystkich, zabronił nam wstępu, a jego argumenty są nie do podważenia. Kto ma moc, ten ma władzę, nawet jeśli jej nie chce. Kenji ma podobno jakąś wizję. Z tego, co słyszałam, zrówna z ziemią wszystkie, znane nam wymiary, nastanie nowa era, a my, duchy, które utraciły status diabłów, będziemy się błąkać przez wieki, niczym dzieci we mgle... http://duchywemgle.blogspot.com/ Zapraszam :)
Cześć! Archipelag siedmiu wysp na oceanie atlantyckim zawiązał sojusz – za wszelką cenę chcieli odciąć się od ludzi ze stałego lądu, którzy chcieli zlikwidować magię. Dwieście lat później Katherine – księżniczka jednego z państw, nie chce wieść pustego życia w zamku, które polega na tym, by dobrze wyglądać. Rzuca się w życie pełne adrenaliny i niebezpieczeństwa, wypraw na smoki, intryg i tajemnic. Czy uda się jej ocalić rodzinę, państwo i sojusze, nie gubiąc po drodze samej siebie? kraina-liliowego-ksiezyca.blogspot.com Zapraszam!
Hej, zapraszam na moje nowe opowiadanie. Jakiś czas mnie nie było na blogosferze, więc ponownie szukam czytelników. Link: https://plaga-opowiadanie.blogspot.com Opis: Kiedy Plaga spustoszyła Ziemię, każdy musiał zadbać o siebie. Rodzina, przyjaciele, szkoła - To wszystko, co kiedyś było twoją codziennością, dziś przestało istnieć. To, co kiedyś wydawało się być przyszłością, straciło sens. Stoisz pośrodku niczego spoglądając na twarz rodziców - białą niczym kartka. Wspomnienia wywierają dziurę w twojej głowie. Jedyne, co możesz, to uciekać. Dopóki zaraza cię nie dopadnie. Oto jak upadł świat, który znasz. Gatunek: Science-Fiction
Trochę dawno nie reklamowałam się i przyznam, że jestem w tym kijowa. Tak, czy siak w piątek pojawi się 1 rozdział, więc zapraszam.
Zapraszam do mnie :)
OdpowiedzUsuńhttp://dancing-with-devil.blogspot.com/
Paulina jest jeszcze bardzo młodziutka, liczy sobie zaledwie dwadzieścia dwie wiosny. To pełna energii dziewczyna o ufnych, błękitnozielonych oczach. Mieszka wraz z matką i siostrą w jednym z polskich, średniej wielkości miast.
OdpowiedzUsuńBlondynka, mimo zdanej matury z wynikiem dobrym, nigdy nie podjęła się pójścia na studia, choć marzyła o pedagogice i nauczaniu najmłodszych. Postanowiła zaraz po liceum iść do pracy i dopomóc finansowo rodzinie.
Dziewczyna żyje jak typowa, młoda osóbka. Od czasu do czasu chodzi na spacery, spotyka się z przyjaciółmi, odwiedza pizzerie i kawiarnie. Zdarzają się weekendy, gdy zabaluje na domówce lub w mniejszym, raczej nieprestiżowym klubie.
Kocha taniec, ale amatorski, nigdy nie pobierała żadnych nauk, no chyba, że można zaliczyć do tego zajęcia rytmiczne w czasach przedszkolnych. Regularnie jeździ na rolkach, starając się znaleźć na to choćby dwadzieścia minut dziennie.
Paula jest raczej lubiana, ma grono zaufanych, oddanych przyjaciół, ale też nie stroni od towarzystwa dalszych znajomych. Łatwo nawiązuje kontakty nawet z obcymi, gdyż zwykle jest uśmiechnięta i rzadko się złości. Bije od niej pozytywną energią i namacalną dobrocią.
Dziewczyna jednak źle ulokowała swoje uczucia i sama od dłuższego czasu uważa, że to co jest między nią, a jej chłopakiem – Norbertem – to nie jest to. Pewnej nocy, wśród świateł klubu, przelewa się czara goryczy i Paula definitywnie zrywa z Norbim, tłumacząc, że nie czuje jego zaangażowania. Jak każda kobieta pragnie być zaskakiwana, mieć poczucie, iż jest najważniejsza i że jej chłopak się nią naprawdę interesuje, a nie tylko robić za ozdobę przy jego boku.
Awantura w klubie sprawia, iż dziewczyna wybiega z niego, a za nią podąża Tomasz – kumpel Norberta z podstawówki, na którego ten natrafił zupełnie przypadkiem i to po tylu minionych latach. Tomek proponuje Pauli podwózkę do domu. Ta się zgadza z nim wsiąść do samochodu, a niedługo po tym spotykają się coraz częściej, aż w końcu zostają parą.
Paulina otrzymuje od Tomasza to czego nie był w stanie jej dać były chłopak. Tym czymś jest prawdziwe zaangażowanie.
Czy takie zakończenie nie byłoby za piękne, by być prawdziwe? Byłoby, dlatego to nie jest zakończenie, a jedynie wstęp do zaborczej, toksycznej, zazdrosnej miłości.
„Nie jesteś sama” – publikacja nowego rozdziału następuje w każdy poniedziałek
Kenji zniszczył Piekło, rozwalał, zabijał, demolował, nikt nie podejrzewał, że ma taką moc. Kiedy byłe królestwo Lucyfera spowił mrok, a mocna czerwień zmieniła się w ciemne szarości, nowy „władca” wygnał wszystkich, zabronił nam wstępu, a jego argumenty są nie do podważenia. Kto ma moc, ten ma władzę, nawet jeśli jej nie chce. Kenji ma podobno jakąś wizję. Z tego, co słyszałam, zrówna z ziemią wszystkie, znane nam wymiary, nastanie nowa era, a my, duchy, które utraciły status diabłów, będziemy się błąkać przez wieki, niczym dzieci we mgle...
OdpowiedzUsuńhttp://duchywemgle.blogspot.com/
Zapraszam :)
Cześć!
OdpowiedzUsuńArchipelag siedmiu wysp na oceanie atlantyckim zawiązał sojusz – za wszelką cenę chcieli odciąć się od ludzi ze stałego lądu, którzy chcieli zlikwidować magię. Dwieście lat później Katherine – księżniczka jednego z państw, nie chce wieść pustego życia w zamku, które polega na tym, by dobrze wyglądać. Rzuca się w życie pełne adrenaliny i niebezpieczeństwa, wypraw na smoki, intryg i tajemnic. Czy uda się jej ocalić rodzinę, państwo i sojusze, nie gubiąc po drodze samej siebie?
kraina-liliowego-ksiezyca.blogspot.com
Zapraszam!
Hej, zapraszam na moje nowe opowiadanie. Jakiś czas mnie nie było na blogosferze, więc ponownie szukam czytelników.
OdpowiedzUsuńLink: https://plaga-opowiadanie.blogspot.com
Opis: Kiedy Plaga spustoszyła Ziemię, każdy musiał zadbać o siebie.
Rodzina, przyjaciele, szkoła -
To wszystko, co kiedyś było twoją codziennością, dziś przestało istnieć.
To, co kiedyś wydawało się być przyszłością, straciło sens.
Stoisz pośrodku niczego spoglądając na twarz rodziców - białą niczym kartka.
Wspomnienia wywierają dziurę w twojej głowie.
Jedyne, co możesz, to uciekać. Dopóki zaraza cię nie dopadnie.
Oto jak upadł świat, który znasz.
Gatunek: Science-Fiction
Trochę dawno nie reklamowałam się i przyznam, że jestem w tym kijowa. Tak, czy siak w piątek pojawi się 1 rozdział, więc zapraszam.
Chloe Skywalker